Ereteken voor meneer Groffen
Om nu te zeggen dat Eugène Groffen er nog op gerekend had, nee dat toch niet. Het maakte de verrassing alleen maar groter. Bijna 73 jaar ‘te laat’ kreeg de inmiddels 96-jarige bewoner van Residentie Moermont alsnog het Ereteken voor Orde en Vrede uitgereikt
Roerige tijd
De onderscheiding werd sinds 1947 door de Minister van Oorlog toegekend aan alle (dienstplichtige) militairen die dienden in het toenmalige Nederlands-Indië. Dienstplichtig militair Groffen scheepte in mei 1947 in op de Johan de Witt, het schip dat de verbindingsman naar Batavia bracht. Bijna drie jaar lang werd hij gestationeerd op West-Java; in maart 1950 keerde hij terug naar Woensdrecht. Daar bouwde hij aan een solide timmer- en aannemersbedrijf.
Over de oorlog werd niet veel gesproken; maar initiatieven als de jaarlijkse Veteranendag en historische kronieken - waarin ook Groffen werd geportretteerd - hielden de herinnering aan de roerige tijd in Indië levend.
Ereteken
‘Tijdens dat soort gesprekken kwam op enig moment het ereteken ter sprake, maar vader wist van geen medaille af”, weten zijn zoons Hans, Wil en Arjen. Het was voor huisvriend Frits de Haas aanleiding om op onderzoek uit te gaan. Met succes. “Defensie meldde dat het ereteken aan hem in 1951 zou zijn uitgereikt door de burgemeester van Bergen op Zoom. Eugène heeft daar nooit gewoond, die woonde zijn leven lang in Woensdrecht. Mogelijk is het daar destijds misgegaan.”
Speld, oorkonde en boeket
Vandaag is dat ‘foutje’ alsnog hersteld. In Bergen op Zoom nog wel. Het werd, zelfs na 73 jaar, toch nog een emotioneel moment. Groffen was zichtbaar geraakt door het verlate eerbetoon. Frits de Haas speldde het stervormige ereteken persoonlijk bij hem op. Met daarbij een draagspeld, een oorkonde én een fleurig boeket namens tanteLouise.
