“Samen staan we sterk voor onze bewoners”
Perry Haast: kok, collega, mantelzorger en familiemens
Vroeger sloeg zijn achternaam ook wel op zijn werktempo; tegenwoordig doet Perry Haast het iets rustiger aan. Hij wil graag in goede gezondheid zijn pensioen halen. Een gesprek met Perry over de koers bij tanteLouise, hoe het is als je moeder ineens bij tante komt wonen en over het echte ‘tante-gevoel’.
Perry Haast (63) is voor zover hij weet de enige kok bij tanteLouise die een koksmuts draagt. Dat heeft hij zo geleerd van zuster Gerarda, die in de jaren 70 de keuken van het ABG bestierde. Als kleine jongen kwam Perry geregeld met zijn vader mee naar het werk. Zo leerde hij zuster Gerarda kennen. “Toen ik haar jaren later belde of ze misschien een baantje voor me had, belde ze diezelfde avond terug: ik kon starten als afwashulp. Dat is nu bijna 40 jaar geleden.”
Smurfin, KISS en Al Capone
Al die tijd heeft Perry het goed gehad bij tante. Hij heeft tal van mooie herinneringen: samen met collega Martien van Zundert een nieuwe keuken opzetten in de Lindenburgh, het warme welkom van chefkok Johan Schepers en zijn team bij Moermont. En de talloze keren dat Perry verkleed meedeed aan activiteiten met collega’s, vrijwilligers en bewoners. Als smurfin, als KISS-bandlid, als Al Capone, op hakken: niets was hem te gek. “Ik zei altijd: kleed me maar aan.”
Van 270 naar 30
Sinds een jaar werkt Perry als kok bij De Beukenhof in Putte. Van 270 maaltijden per dienst ging hij naar 32. Toen de raad van bestuur daar in het voorjaar langs kwam om te vertellen over het nieuwe ondernemingsplan, waarin zelfredzaamheid centraal staat, vertelde Perry hoe hij het ervaart.
“Ik koos voor een kleinere locatie omdat ik vanwege rugproblemen een re-integratietraject moest volgen. Daarbij heeft tanteLouise me heel goed geholpen en ervoor gezorgd dat ik niet thuis kwam te zitten. Als je de weg weet te vinden is er zoveel mogelijk. Je moet er wel zelf iets van maken.”
Sterk in samenwerking
Ook ervaarde hij eerder dit jaar hoeveel de goede zorg van tante betekent. “Mijn moeder is na een hersenbloeding opgenomen in Stuijvenburgh. Ze heeft afasie en is 75 procent van haar spraak kwijt. Het was een zware tijd voor haar en voor ons. Wat me gelijk opviel, en mijn broer en zus ook, is dat tante zo sterk is in de samenwerking met familie. Meteen op dag één werden alle disciplines ingezet. Nu weet ik pas hoe goed tanteLouise is in wat ze doet.”
Alles wat ze thuis deed
Zijn moeder heeft het naar haar zin in Stuijvenburgh. Niet in het minst omdat de medewerkers haar haar eigen ding laten doen. Perry: “In het begin maakten ze de boterhammen voor haar klaar. M’n moeder zei: laat mij dat maar doen, dat ben ik zo gewend. Ze dekt zelf haar bed op, begint met wassen, pakt bestek en zet thee. Door haar ziekte steekt ze soms eerst de vork in de boter, tot ze zich realiseert dat ze een mes nodig heeft. Maar waar het om gaat: alles wat ze thuis deed, zet ze zoveel mogelijk voort.”
Vitaal richting pensioen
Dinsdag is de vaste vrije dag van Perry. Die is heilig, want dan past hij samen met zijn vrouw op hun drie kleinkinderen. “Je krijgt er zoveel energie van en tegelijkertijd lig je er na zo’n dag helemaal af.” In zijn vrije tijd mag Perry ook graag vissen: hij is lid van HSV De Rietvoorn en HSV Reimerswaal en doet mee aan wedstrijdvissen op zoet water. Voor Perry is het belangrijk dat hij vitaal zijn pensioen haalt. Sowieso is hij door de jaren heen voorzichtiger geworden, vertelt hij. Milder ook. “Vroeger wilde ik nog weleens mijn eigen zin doordrijven. Ik was veel te kort in de kar. Nu denk ik: je moet het samen doen. Samen staan we sterk voor onze bewoners.”
Nieuwe start
Voor de komende jaren ziet hij nog één grote uitdaging: er met de verhuizing van De Beukenhof naar Mariahove iets van maken met z’n allen. “Een nieuwe start met het hele team. Iets moois wegzetten.”