Angie zet de deur alvast open
Als het aan verpleegkundige Angie Verdult ligt kunnen we daar niet snel genoeg mee beginnen. “We kunnen er niet meer onderuit. Allereerst omdat het onmenselijk is dat mensen vandaag de dag achter gesloten deuren wonen. Maar ook omdat de dementerende persoon al lang niet meer alleen op de PG-units woont. Ook binnen somatiek zijn er steeds vaker bewoners met een vorm van dementie. De deuren moeten open.” En toch is Angie nuchter genoeg om te begrijpen dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan.
Volgens Angie begint het bij begrip, interesse tonen en open staan voor elkaar. “Niet alleen de collega’s onderling, juist ook nieuwsgierig zijn naar de bewoners en hen leren kennen. Het is de grote kunst om met elkaar te ontdekken waar iemand nou écht gelukkig van wordt. Dat is waar het om draait. Of het nou op de PG is of somatiek, al onze bewoners zijn palliatief en daarom is het van groot belang om erachter te komen hoe je iemand op dit moment gelukkig kunt maken. Is dat door de cliënt in de watten te leggen? Of juist door diegene zelf te laten bepalen hoe en wanneer hij zijn koffie drinkt? Dat is voor iedereen anders. De persoonsgerichte benadering en dat mensen als mens worden gezien en niet als hun ziekte, dat is wat mij zo aanspreekt aan de visie Leven in verantwoorde vrijheid.”
Mooie stappen
“We zetten echt al mooie stappen binnen Stuijvenburgh”, vindt ze. “Ten opzichte van een paar jaar geleden merk ik dat collega’s van de somatiek-units veel toegankelijker zijn om bij te springen op de PG-units. Als ik zie dat een collega van unit 5 gezellig een praatje aanknoopt met een bewoner van unit 3, dan vind ik dat zó mooi om te zien.” Ze realiseert zich maar al te goed dat het andersom ook lastig moet zijn. “Een collega’s die gewend is om altijd op PG te werken, zal het ook moeilijk vinden om bij te springen op somatiek. Die worden waarschijnlijk helemaal gek van dat gedirigeer”, lacht ze.
Simpel
Daarmee benadrukt ze waarom het zo belangrijk is om erover in gesprek te blijven met elkaar. Ze is daarom blij dat de andere collega’s van Stuijvenburgh nu ook de module Leven in verantwoorde vrijheid gaan volgen. “Wat mij het meest is bijgebleven is dat we al snel veel te ingewikkeld denken, terwijl de oplossing vaak zo simpel kan zijn. Waar het om gaat is dat je steeds met elkaar blijft nadenken over hoe we ons werk doen. Is het logisch dat ik dit overneem? Waar maak ik deze persoon gelukkig mee? Bekijk het per individu. Door de training ga je daar wel meer over nadenken en ik merk dat we er onderling ook bewuster mee bezig zijn en met elkaar over praten.”
"Beweeg mee met de mensen. Ga mee in hun belevingswereld en probeer vandaaruit de gewenste richting in te bewegen. Spreek ze niet tegen, beperk ze niet, zoek het spanningsveld op en onderzoek welke mogelijkheden die verantwoorde vrijheid biedt.”
Tip van Angie
Begrepen gedrag
Waar ligt de grootste uitdaging? Volgens Angie is dat het gebrek aan de juiste kennis; kennis over omgaan met mensen met dementie. "Ik begrijp het wel hoor. Doordat die kennis nog niet is wat het zou moeten zijn, ligt angst voor wat er mis kan gaan al snel op de loer. Angst voor het onbegrepen gedrag. Maar waar komt dat gedrag door vraag ik me dan wel eens af. Door de bewoner of door de zorgmedewerker? Probeer eens te begrijpen waarom iemand zich zo gedraagt. Waar komt dit gedrag vandaan? Het willen begrijpen van onbegrepen gedrag is misschien wel de sleutel in de omgang met mensen met dementie.”
Dementie is overal
Tijdens het locatieplenum kreeg Angie de microfoon en deed ze een oproep aan haar collega’s: “Dementie is niet alleen hier in huis. Het is overal. Waarom kunnen we in het dagelijks leven wel een gesprek aan gaan met iemand die kanker heeft? Maar een normaal gesprek voeren met iemand met dementie, dat vinden veel mensen lastig. Dat is een maatschappelijk probleem. De politiek gaat dat niet op korte termijn oplossen, daarom vind ik het aan ons als zorgprofessionals om daar een voorbeeld in te geven. Met onze kennis, ervaring en andere kijk op de zorg, kunnen we mantelzorgers, de buitenwereld, helpen om beter om te gaan met mensen met dementie.”