Een leven lang geluk op de boerderij
Tegenwoordig woont Jan Geluk (91) bij ons in Hof van Nassau. Maar zijn hart ligt nog altijd op de boerderij aan de Annaweg in Dinteloord, waar hij werd geboren, opgroeide en samen met zijn vrouw een gezin stichtte. Ze kregen drie kinderen: twee zoons en een dochter. Aan de keukentafel van de boerderij spraken we met Jan over zijn leven als schapenboer, samen met zijn zoon Marinus en schoondochter Annelies, die het familiebedrijf inmiddels voortzetten.
In het gesprek wordt al snel duidelijk: Jan heeft een grote liefde voor het boerenleven. Hij was de tweede generatie die het schapen- en akkerbouwbedrijf runde. De herinneringen zijn soms vervaagd, maar met de fotoboeken op tafel en de hulp van zoon en schoondochter komen de verhalen weer tot leven. “Op het hoogtepunt hadden we bijna 220 ooien om te lammeren. Met alle lammetjes erbij zaten we dan rond de 400 schapen,” vertelt Marinus. Op de vraag wat Jan het leukste vond aan het werk, antwoordt hij met een glimlach: “Ik vond alles leuk.”
Koninklijke onderscheiding
Naast het runnen van zijn eigen bedrijf was Jan jarenlang actief in tal van organisaties op landbouwgebied. Zo was hij voorzitter van het Schapenstamboek en van de akkerbouwcommissie van de Zuidelijke Landbouw Maatschappij, en betrokken bij de Stichting Vrienden van het Watersnoodmuseum. “Je hebt in die tijd door heel Nederland heel wat vergaderd en mensen leren kennen, toch pa?” Jan: “Ik denk dat ze mij niet meer kennen, ik ben al zo’n tijd eruit.” Annelies vult aan: “Hij kwam ‘s middags rond half drie thuis, trok meteen zijn bullen aan en ging in één streep naar buiten, aan het werk.” Jan’s inspanningen bleven niet onopgemerkt: in 2004 ontving hij een Koninklijke onderscheiding voor zijn bestuurlijke werk.
De bende van 5
In de jaren negentig was Jan één van de actieleiders van ‘De bende van 5’, een collectief van akkerbouwers dat protesteerde tegen het bereikte landbouwakkoord en opkwam voor betere graanprijzen. “Ze reden zelfs met trekkers naar Den Haag,” herinnert zijn zoon Marinus zich. “Dat waren de eerste acties die ze toen organiseerden.” In die periode verscheen Jan regelmatig in de krant als boerenvoorman. In een interview zei hij: “We worden afgeschilderd als geboefte dat achteloos met gif strooit. Dat doen we niet. We verspillen niks, want die middelen zijn hartstikke duur.”
Toekomst
Wat hij ervan vindt dat zijn zoon Marinus het bedrijf heeft overgenomen? Jan hoeft niet lang na te denken: “Ik was blij dat hij het overnam. Hij heeft er altijd voor gewerkt. En hij heeft goede ideeën.” Speciaal voor dit magazine ging Jan nog één keer de wei in. “Wie had dat gedacht, pa?” grapt Marinus, terwijl Jan de schapen biks - geperste brokjes - uit zijn hand laat eten. En de toekomst? Kleinzoon Jan staat al klaar om het familiebedrijf op de Annaweg voort te zetten.
Jan Geluk stond op de cover van Tante's Magazine mei 2025. Deze verschijnt twee keer per jaar voor alle medewerkers en vrijwilligers van tanteLouise. In het magazine delen we verhalen van collega’s, voorbeelden uit de praktijk en leuke nieuwtjes. Zo leren we van elkaar, laten we zien wat er speelt en gaan we dieper in op ontwikkelingen binnen de organisatie.
